By Punky ["Koraliki" - new]

Punky

Punky postanowiła spróbować swych sił w pisaniu jednoczęściówek. Jak wyszło? Oceńcie. Domyślam się, że jest tu sporo błędów, ale ja dopiero zaczynam i będe wdzięczna za wszelkie opinie na temat tego co napisałam. A więc czytajcie jeśli macie ochotę...

Wysoka, szczupła dziewczyna, ubrana w za duże jeansy i czerwoną bluzę z kapturem leżała na łóżku pisząc list. Pełna żalu zastanawiała się dlaczego to zrobiła. Dlaczego go odrzuciła. Przecież potrzebowała go, w głębi duszy znów marzyła o tym, aby wtulić się w jego ramiona. Poczuć jego zapach, mieć go przy sobie, na zawsze - tylko dla siebie.

Tom... proszę, wróć. Wróć do mnie. Ja naprawdę nadal Cię kocham, wtedy nie myślałam nad tym co mówię. Ty pokazałeś, że naprawdę bardzo mnie kochasz - dla mnie zostawiłeś wszystko. A ja? Ja Cię tak po prostu olałam. I nie myśląc nad tym wyprowadziłam się z naszego domu... Przepraszam. Przepraszam Cię za wszystko. Za to, że w ogóle kiedyś się spotkaliśmy. Przepraszam, że Cię pokochałam, a ty to odwzajemniłeś. Bo przecież po co komu taka dziewczyna jak ja... Najpierw narzeka i wyprowadza się, a później prosi o przebaczenie...

Przerwała na chwilę, aby napić się wody i przeczytać to, co do tej pory napisała na pomiętej kartce papieru w linie. Wierzyła, że jej ukochany do niej wróci i przebaczy. A potem wszystko się ułoży.

Zrozumiałam już swój błąd i nie chcę nigdy więcej go popełnić. Jeśli nie zechcesz mi wybaczyć... to chociaż spotkajmy się, proszę. Postaram się wszystko Ci wyjaśnić, daj mi chociaż 15 minut. Jeżeli jednak nie zechcesz mnie już nigdy widzieć na oczy - zrozumiem. Wtedy odejdę, lecz zawsze będe żałować tego co zrobiłam. Przecież jest wiele wierniejszych dziewczyn na świecie. Niejedna fanka waszego zespołu chciałaby, aby Tom Kaulitz był jej chłopakiem. Ale ja proszę tylko o 15 minut... Nie rządam niczego więcej - zrobisz jak będziesz chciał.

Pojedyńcze krople spłynęły z jej oczu, robiąc małą mokrą plamkę na liście. Nie miała odwagi więcej napisać, bała się reakcji Toma. Włożyła list do koperty, starannie zakleiła, zaadresowała i poszła na pocztę.

Młody chłopak próbował powstrzymać się od łez. Nie zrozumiał jej, z jakiego powodu odeszła. Tęsknił za nią, a jednocześnie miał do niej żal. Bał się przeczytać list, który mu wysłała... Ale jednak się zdecydował. Powoli zaczął rozklejać kopertę i wyciągnął pomięty list. Było widać mokre plamki, można było się domyślić, że ktoś kto pisał list płakał. Gdy skończył czytać był mile zaskoczony treścią... Na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech, powoli ogarniało go szczęście. Nie myśląc dłużej wziął kluczyki od samochodu, zbiegł na dół i pojechał. Wiedział, że jego najukochańsza osoba na świecie będzie w swoim starym domu. Nie obchodziło go, że jedzie za szybko. Teraz liczyła się tylko ona... Po chwili był już na miejscu. Szybko wybiegł z samochodu i najszybciej jak tylko potrafił udał się do małego domku w lesie. Gdy tylko go zauważył przyspieszył. Marzył o tym aby ją znów przytulić... Był już bardzo blisko, tylko kilka metrów. Gdy otwierał drzwi spadła mu czapka, ale to nie było w tej chwili ważne. Ważne było to, że wystarczyło jedno spojrzenie, a oni zatopili się w ciepłym pocałunku...

- Kocham Cię, Tom. Bardzo Cię kocham...

On zamiast odpowiedzieć, przytulił ją mocno.
Bo czasem najmniejszy gest, może zastąpić tysiąc słów. To nazywa się Prawdziwą Miłością...

koukounaries

Hmm... Jednocześciówka niezła, ale jeszcze nie wspaniała. Musisz po prostu 'rozwinąć skrzydła'... : )
Za to ostatnie słowa cudowne. Chociaż znane, chociaż człowiek nad tym już myślał, zaczyna się znowu zastanawiać... : )
Pisz dalej ; )

OrubeKaulitz

Czemu ja tego nie przeczytałam wcześniej <Orube ma wyrzuty sumienia>. Zaczęłam ostatnio czytać wszystkie jednoczęściówki i uważam, że ta jest całkiem niezła. Nie doskonała, ale niezła.

Ona Scorpiona Von Harpia

Faktycznie Wink

Ja też żałuję, że wcześniej tego nie przeczytałam.
Świetne.

Punky

Moim zdaniem... jest przeciętna, bo to moja pierwsza jednoczęściówka^^ I nie było czego żałować xD

Emereth

E tam.. xP.
Ładna jest.Podoba mi się =]
Taka...Inna xP.I krótka... xP.

Punky

Krótka? To dobrze że tak sądzisz xD Bo krótkie się lepiej czyta^^ Inna? A co miałaś na myśli to pisząc? Very Happy

forgive me

Czytałam to juz kiedyś! Ale nie wiem czemu nie zostawiłam komentarza... Podoba mi się... Wątek listu i wątek miłosny... Sama kiedyś coś takiego napisałam... Ale może dodałabym tu coś takiego innego... Odrywającego od teraźneijszośći...

tear's_hunter

ten list...tzn jego treść moim zdaniem była kiepska.
stać cie na wiecej.
dlaczego o Kaulitzu?

ech..

ogólnie podobalo mi się.
ale to zbyt malo, żeby powiedzieć coś wiecej.
dodaj jeszcze coś..;*

Punky

Hunter, właśnie nie wiem czemu o nim xP
Teraz jak to czytam too.. śmiać mi się chce Mr. Green

Dlatego też, napisałam coś nowego, tak tak.
I nie bić, bo moje biedne koraliki...
Eht, opowiadanie prawdziwe, z tym że wiek się nie zgadza i ta osoba żyje xP
Dobsz, czytajta i komentujta, czekam na krytykę x)

„Koraliki”

Ubrana w czarną koszulkę, spodnie moro i biało niebieskie skarpetki
siedemnastolatka siedziała w czarnym, wygodnym fotelu przy
komputerze. Na ręce miała zieloną gumkę do włosów i zwiniętą opaskę
na głowę, którą niektórzy nazywali „szmatką”. Na nosie miała czarne,
przeciwsłoneczne okulary. W uszach różne kolczyki, to czaszki, to zwykłe
kółka, to kuleczki… Na szyi zaś wisiały dwa naszyjniki; jeden srebrny z
serduszkiem, po którego jednej stronie było napisanie „Angel”, a po
drugiej „Devil”, a drugi biały, z kości słoniowej, ze słonikiem z trąbą
uniesioną ku górze. Bardzo lubiła drugi naszyjnik i nigdy, przenigdy się z
nim nie rozstawała. Był prezentem od zmarłej babci, którą dziewczyna
tak kochała, dlatego tak dużo dla niej znaczył…

Pisała jednoczęściówkę, aby później zamieścić ją na swoim
ulubionym forum, gdzie spędzała większość wolnego czasu. Lubiła czytać
wszelkie opowiadania, wiersze, witać innych, zadawać im pytania… Ale
najbardziej w świecie lubiła rozmawiać z tymi ludźmi. Z ludźmi z forum.
Bo mogła powiedzieć wszystko komuś, kogo tak praktycznie nie znała, a
zarazem był jej tak bliski. Bo przez forum mogła poznać tyle ciekawych
osób. Bo przez forum mogła znaleźć bratnią duszę…

Właśnie zaglądnęła do działu „Jednoczęściówki”, widząc, że ktoś dodał
jakąś nową. Jednak przed przeczytaniem jej, chciała dokończyć swoją,
lecz zabrakło jej pomysłu na ostatnie zdanie. Wzięła do ust swoje koraliki
z kości słoniowej i lekko je przygryzła. Chwilę potem, trochę mocniej, ale
na tyle mocno, żeby drobne koraliki rozsypały się po całym pokoju,
niszcząc ostatnią pamiątkę po babci…

Wybaczta, że tak krótko xP

Nevaeh

Pierwsze, o TH - miauuuu *_*
Jako miłośniczka wszelkich romansów jestem bardzo, ale bardzo na tak xP
Drugie też dobre, ale nie powaliło mnie ;]
Mua :*

tear's_hunter

koukounaries

Rzeczywiście ciekawa forma, jednocześciówka całkiem niezła, ale jakoś do mnie nie przemówiła ;P

Punky

Jakoś tak nie miała przemawiać, bo moje koraliki się rozwaliły i musiałam się wyżyć xP
Hunteeer... dokładnie opisane? Wg. ciebie? Cieszę się niezmiernie x]
Życzę, by twoim koralikom nigdy nie przydarzyło się to co moim ;P